Renske og Frans, Holland

Living on Light seminar, zomer 2015, Denemarken
Persoonlijke ervaring van Renske Béguin


Living on Light seminar, zomer 2015, Denemarken
Persoonlijke ervaring van Renske Béguin

Inleiding
Jemig, dus toch gedaan, toch…na al mijn twijfel… Living on light… Het is inmiddels gebeurd. Ik ben zo blij dat ik het heb gedaan, en ik kijk uit naar de gevolgen. Tot nu toe is het verbazingwekkend. De gevolgen zullen groter zijn dan verwacht van tevoren. Want er is zoveel veranderd. Mijn lijf dat geen honger meer kent, wat gevoed wordt door het Licht… En behalve dat, of daarmee samen, zijn al mijn lijfelijke ‘problemen’ opgelost met de behandelingen in het centrum. En de veranderende emotionele/mentale stukken. Oude patronen (had ik die nog ) die aan ’t licht zijn gekomen.
Kortom, veel meer dan ik had verwacht. Niet eten bleek slechts een kleine ingang voor een nieuwere manier van leven in Verbinding, met een grotere taak voor mijn gevoel en intuïtie. Hopelijk dus (nog) meer dan voorheen. It’s pretty big what’s happened… Dit is een zeer persoonlijk verslag van het gehele proces. Het is niet mijn doel om te overtuigen, slechts om te delen hoe ik het proces heb ervaren. Ik zal ook niet veel extra informatie geven over het Living on Light centrum. Dat is te vinden op de site
www.livingonlight.dk.

Laat je raken, of laat het varen… Het is als dagboek geschreven, met aandacht voor alle fysieke aspecten, en bovenal voor mijn geestelijke proces. Omdat het zo samen gaat. De bewustwording ging door waar ik ‘was gebleven’ en heeft geen ‘eind’. Meer bewustwording kan via duizenden wegen worden bereikt. Deze seminar voelt in die zin slechts als ‘een optie’. Niet DE weg. Maar wel een snelweg!!

Over Frans
Frans, degene waarmee ik de seminar samen doe, is een liefhebbende, zachte, en zeer spirituele man van in de 60, die ik ken vanuit een meditatiegroep. We kenden elkaar nog niet uitgebreid, maar de korte persoonlijke ontmoetingen met hem voelden heel vertrouwd. Zijn manier van waarnemen vind ik waanzinnig scherp, en hij kan me vaak verhelderende feedback geven. We konden elkaar goed ‘laten’ in eigen ruimte/processen. Ik heb zelden iemand meegemaakt die zo schoon is dat ik m’n eventuele projecties meteen kan onderzoeken. Niets triggerde hem . Bovendien konden we elkaar op een fijne manier ondersteunen wanneer dat nodig was. Dat voelde mooi evenwichtig.

Het proces in een notendop
De seminar waarvoor Frans en ik hadden kozen was de Initiatie in combinatie met het waterdieet. We verbleven 4 weken lang in de buurt van het centrum, op een camping. In totaal waren er 4 dagen waarop we het centrum bezochten. De eerste dag bestond uit de volgende onderdelen:
- Metingen (rond buik, heupen, armen, benen e.d.)
- Wegen (kg, body fat percentage, spiermassa, botmassa, water percentage e.d.)
- Iris analyse
- Kynologische testen
- Aura foto’s and korte aura filmpjes
- Het leren van een oefening voor gronding
- Initiatie (Activatie van het Energie Centrum in de hersenen)

Vanaf dag begon ons waterdieet. Met minimaal twee liter water per dag, en meer naar behoefte. Dat zouden we volhouden tot er een transformatiemoment zou komen. Rond deze tijd duurt dat bij deelnemers gemiddeld 12-15 dagen. In 2012 duurde dat bijna 30 dagen. Elke week, maandags, kwamen we terug in het centrum. Dezelfde metingen en behandelingen werden aangeboden, evenals coaching en energetische rebalancing. Dit alles als zijnde een controle en een hulp voor dat moment van het proces. In de eerste en tweede week van het waterdieet zouden we een leverreiniging moeten doen.

Het
transformatiemoment wordt uitgelegd als het moment dat ook je mind de ‘klik’ maakt, en begrijpt dat het kan overleven zonder voedsel. Na die tijd zouden we weer iets mogen eten als we dat zouden willen.
Tijdens en na afloop van de seminar konden we op elk moment naar het centrum bellen of skypen voor hulp.

Voorstellen van het team:
Kay de heerlijk nuchtere leider van het Lotus Health Care Centrum. Hij noemt
zichzezelf heler, ziener en ‘mental training developer’. Hij voert de initiatie uit, en is genezer van wonderbaarlijk niveau. Hij behandelt alles wat je als probleem aan hem voorlegt, maar niets uit zichzelf. De heling gebeurt wel op een structureler niveau dan het niveau van de symptomen die je zelf noemt.

Helene vrouw met een missie. Ze was de allereerste vrouw die Kay initieerde. Ze is
iriscopist en manueel therapeut. Zij checkt algemene gezondheidsfactoren, tekorten,
aanwezigheid van toxines, schimmels en bacteriën, en maakt de 1e dag homeopathische remedies die specifiek jouw issues aanpakken. Elke week doe je verslag van je detox problemen en worden opnieuw irisfoto’s gemaakt om te kijken wat de progressie is. Ook worden de pillen eventueel bijgesteld door het instralen van de benodigde nieuwe energetische informatie.

Frank een montere energieke man, kinesioloog/haptonoom en acupuncturist. Hij
loopt aan de hand van spiertesten allerlei systemen na: meridianen, acupunctuurpunten, spierketens, chakra’s, de wervelkolom en alle organen. Vervolgens wordt je getest op de oorzaken. Wanneer dat helder is lost hij met acupunctuur de fysieke blokkades op. Hij kan als geen ander de meest pijnlijke plekken in m’n onderrug vinden. De andere hulp/instructie wordt door Bach bloesem remedies gegeven. De remedies worden als energetische informatie toegevoegd aan de pillen. Ze instrueren het afweersysteem wat prioriteit te geven bij het opruimingsproces. Elke keer dat Frank je behandelt hoor je je balans volledig terug te krijgen. Maar dan, door alle lopende processen, komt de volgende keer de volgende laag van het ui tevoorschijn, en wordt ook die laag weer in balans gebracht.

Camilla een lieve integere vrouw van in de 30. Zij maakt de aura opnames, en weet
hoe ze aura’s moet lezen/interpreteren. Ze kan op verzoek helpen bij detox problemen.

De persoonlijke betrokkenheid en integriteit van deze vier mensen was groot, dat heeft me erg geraakt.

Chronologisch verslag
Op maandag 20 juli zijn Frans en ik voor het eerst naar het centrum gegaan. Ik had eerst alle metingen en tot slot de initiatie bij Kay. Ik voelde me werkelijk gezien in alles wat hierbij naar boven kwam. En mijn ‘schoonheid’ en lichtwerkerschap werd door Kay bevestigd. Hij heeft me een extra portie energetisch werk gegeven.

In de loop van de week werden de symptomen van de detox , de opruiming van gifstoffen, merkbaar:
- hoofdpijn
- duizeligheid
- snellere/onregelmatige hartslag
- Het ijzig koud hebben (lang leve mijn warme en uitgebreide slaapspul in de tent…)
- steeds slapper wordende armen en benen
- misselijkheid bovenin m’n romp, keel op slot, boerneigingen
- De traagheid in denken en in acties werd extremer in de loop van de dagen.

Detox-piek??
Op donderdag was ik extreem moe na het douchen, en ging ik in de gemeenschappelijke tent naast Frans op de stoel zitten. Ik was ik erg slap, benauwd en misselijk met een extreem vol hoofd. Toen ben ik even op de grond gaan zitten en daar ben ik omgevallen, met zwetend en warm/koud tegelijk. Frans heeft m’n voeten gemasseerd en na wat slapen ging het beter. Ik had veel behoefte aan slaap, rust, nesteling en ik had een cocongevoel. Na het slapen ging het weer wat beter.

Dagindeling/-besteding
Het weer was vrij koud en erg regenachtig deze week. Af en toe maakten we een wandeling in de buurt van de camping. In het begin dachten we heel wijs: “Nu hebben we nog energie, laten we eerst gaan verkennen voor we instorten later deze week.” Haha, zo ist ook gegaan. De wandelingetjes werden elke dag iets trager en korter. Tot het moment dat zelfs de trips naar het douche- en toiletgebouw werden geminimaliseerd. Lol. Na het douchen, wat gemakkelijk 1,5 uur kon duren, moest er meestal een nieuw slaapmoment worden ingelast. Deze dagen zijn we de camping niet af geweest, en veel bij onze tenten gebleven. Lang leve de 3e tent, die we als gemeenschappelijke ruimte gebruikten, waar we in konden staan, en waar twee we twee extra slaapmatjes neer hadden gelegd.

Frans en ik hebben af en toe samen gemediteerd. Ademoefeningen, Hathormeditaties en oefeningen voor het verkennen van de principes van de ‘Alchemies of Horus. ’ Ook luisterden we naar heerlijke muziek. En ik heb me vermaakt met het kleuren van postkaarten voor vrienden. Frans kreeg op een gegeven moment last van zijn onderbenen en kuiten en ik heb hem een uitgebreide massage gegeven. Zoekend voor een juiste houding voor m’n onderrug, dat wel… Ik heb veel meegenomen, maar geen massagetafel Gelukkig werkte het voor Frans. Het werkte ook voor de verterking van
mijn eigen energieniveau. En Frans heeft mij weer kunnen helpen met een heling voor het verminderen van de gewrichtspijn in m’n handen. Heel fijn…

Vrijdag was het eindelijk een zonnige dag. Qua energie was het matig, en ik had last van lage rugpijn waardoor ik lastig kon ontspannen.

Zaterdag: supermarkt en leverreiniging
Zaterdag had ik een erg slappe dag, ik was moe en ijskoud. Eigenlijk had ik geen zin meer in het hele proces. Maar we zijn wel op stap geweest ’s middags, naar Ebeltoft. ’s Avonds zouden we namelijk de leverreiniging moeten doen, met olijfolie en citroen, dus we gingen een citroen kopen. Lachen joh, wij in de supermarkt! Ruiken aan groenten en fruit. En ik naar allerlei chocoladelekkers toe… En daarna hebben we kokend water gedronken bij een leuk visrestaurant met aardige bediening. ’s Avonds moesten we aan de leverreiniging, waarbij we na het drinken van de olijfolie met citroen twee uur lang stil moesten liggen op de rechterzij. Aauw m’n botten! Maar Frans had voor goede afleidende muziek gezorgd. Om 21.15 uur was het klaar. Ik voelde me een beetje rommelig en vaag misselijk. De nacht was onrustig en de volgende dag was ik misselijk en had ik stoelgang. “Mooi”, dacht ik, “het heeft gewerkt!” Al met al was het wel beter te doen geweest dan ik had verwacht.

Bezoek en vakantie activiteit
Op zaterdagavond kwam de verrassing van deze vakantie: Ik was klaar met wassen bij het sanitairgebouw en wilde teruglopen, toen Nic, een goede vriend, me tegemoet kwam gelopen. Nic! Hier! Schok! Wauw! Droom ik? Hij zei iets van: “Ik hoorde niets, dus ik kom maar even kijken of het goed gaat!” Na een knuffel zei hij: en er is nog iemand…” En om ’t hoekje verscheen m’n lieve mam! Zoo wauw, ik wist niet hoe ik het had. Beide waren bezorgd, omdat ik, zonder daar goed bewust van te zijn, maar zelden iets had laten horen. Het internet werkte inderdaad heel slecht, maar ik dacht dat ik per sms wel regelmatig iets had laten weten. Niet dus, oeps… Traagheid in denken….
Gelukkig waren ze bovenal vol liefde. De bescheiden opstelling van m’n ongeruste mam -op dat moment en in de dagen erna- vind ik getuigen van haar grootsheid…

Maar goed, Nic had dus gebeld naar Edith op zaterdagochtend, en gepolst hoe zij erin stond, en verteld over zijn plan om een auto te huren en hiernaar toe te rijden. Hij twijfelde, maar had al twee nachten niet kunnen slapen en was extra bezorgd door mijn laatste sms waarin ik schreef dat mijn/ons denken steeds trager werd. Hij dacht: “Wat nou als ze niet op tijd aan de bel trekken wanneer er iets is? Als ze beide zo traag denken? Wie let er dan op ze? Wie rijdt ze naar ’t centrum?” Toen Nic mijn moeder vroeg of ze mee wilde, zei ze al snel ‘ja’, en heeft ze snel haar spul gepakt en boodschappen gedaan. Nic heeft haar opgehaald en samen zijn ze met de auto naar Denemarken gereden.

Bezorgd/angstig beide dus, maar vooral hun liefde kwam bij me binnen. Ze bleven tot maandag laat in de middag. En oh, wat heb ik daar een oppepper van gekregen. Na de eerste schok vond Frans het gelukkig ook fijn en gezellig. Zondags had ik last van misselijkheid, moeheid en slapheid. Maar we zijn met z’n vieren naar zee gegaan en hebben een toeristische route door het golvende land gereden. Tsja…Nic kennende was er al snel een leuk plan, dus hij nam ’t voortouw. Frans en Edith zaten achterin
wat ze heerlijk vonden -ze konden het trouwens erg goed met elkaar vinden- en Nic liet mij af en toe kaartlezen. Lol, dat ging niet zo, met de zee die plots aan de ‘verkeerde’ kant
verscheen. ’s Avonds heb ik op een etentje getrakteerd bij het visrestaurant in Ebeltoft. Inmiddels was ik erg moe en weer ijskoud, ik liep ook langzaam, maar t was zo fijn en gezellig. Frans en ik ontdekte een nieuwe luxe die avond: kokend water
met citroen! “Want”, dacht ik, “met de leverreiniging mochten we citroen, dus dat kan vast nog steeds wel”. Zo’n welkome afwisseling, wat een smaakexplosie. Voor Frans was het vooral een avond met het proberen te vermijden om naar Nics bord met vlees te kijken, oh, wat een ‘craving’ in zijn blik! Voor mij waren grappig genoeg de
geuren alleen al genoeg voeding, en de warmte daarbinnen voelde als een luxe…

Met z’n vieren arriveerden we maandagochtend in het centrum. Edith en Nic waren nieuwsgierig, maar wilden zich niet opdringen. Uiteindelijk is Nic meegegaan naar mijn eerste afspraak met Helena. Daarna zijn ze samen op pad gegaan naar Aarhus en nadat Frans en ik klaar waren troffen we elkaar weer bij ’t centrum. Eenmaal terug bij de tent kon Nic er maar niet over uit hoeveel energie ik opeens had, en over hoe ik liep: “Rens, je rent opeens! Hoe kan dat? Je hebt stiekem een 3-gangen maaltijd weggewerkt samen met Kay!” Lol… Het klopte zeker dat de behandelingen me veel
energie hadden gegeven. Ik verbaasde mezelf ook met alles waar ik opeens energie voor had. Tot slot hebben we een wandeling gemaakt, en heb ik geholpen met het inpakken van de tentspullen. Begin van de avond vertrokken de twee weer naar huis. Ontzettend bedankt!!

2e dag in het centrum, maandag 27 juli
Uitleg, coaching en metingen door Helena:
Freezing from the inside: “het komt door de aanmaak van witte bloedcellen en t-
cellen in het beenmerg. De t-cellen zijn het immuunsysteem voor kanker.De energie van beide celvormen wordt extreem snel gedetoxt. Dat voelt als hevige kou. Het interessante is dat de lichtenergie blijkbaar het proces van het verbeteren van het immuunsysteem dus prioriteit geeft boven
het herstel van organen.
-
Snelle hartslag: dat is het voelen van de nieuwe frequentie. Geen zorgen. Noem het aan Kay die je ervoor zou kunnen behandelen.”
-
Slapheid/zwakheid: “dat is het detoxen van je spieren. Na de transformatie zullen de spieren pure lucht krijgen, en snel sterker worden.”
- Het ‘flauwvallen’ van donderdags: “Het zou ook een outer body experience kunnen zijn geweest. Kay kan dat navoelen als je wilt.”
- “Het is wijs om niet alleen te ‘hangen’ maar om ook iets te doen, rustig. Laat je lichaam iets ervaren met de nieuwe energie/met het proces. Laad daaraan op. Meer beweging zorgt voor diepere adem, wat zorgt voor meer energie. Dus geef (jezelf) helingen, wandel, doe ademoefeningen e.d.”
- “Meditaties worden steeds minder belangrijk omdat je ze niet meer nodig hebt om in een gebalanceerde staat te komen. Het zal voortdurend zo gaan zijn.”
-
Thinking slow, but clarity all over. Funny stage to be in.
- “Benader
gronding als gevoel, in plaats van als en gronding die je ‘bedenkt’. Voel het, je zou het kunnen binnen een seconde.”
- Kunst van het
observeren: “In veel gevallen heb je bedacht wat je voelt. Het is niet een puur gevoel geweest in die gevallen. Observeer nu iets meer. Als je iets doet wat niet werkt, onderzoek dan “if you were thinking out the feeling”. Het echte voelen zit in de buik. Als mensen zeggen dat ze voelen met hun hart, is dit ‘bedacht’. Want alle gevoelens bevinden
zich in de buik. Als je een grote beslissing moet maken, mag je dus je buik raadplegen: “Wat voel je hiervoor, ja of nee?” Observeer dan of er spanning of ontspanning komt. En handel daarnaar. Ook als het onlogisch lijkt voor de mind. Dus het kernwoord voor de komende (lange) periode is observatie. Analyseer niet, maar accepteer wat er (tijdelijk) is.”
-
“Breng gevoel en daden in één lijn met elkaar. Wat je niet gewend was! De omgeving zal gek/verbaasd kunnen reageren hierop, bijvoorbeeld met: “Waarom kan je dat niet doen?
Normaal ben je er zo goed in!” Reageer dan met “Ik heb er geen zin in.” Dat is alles. Geen discussie.”

Ik vertelde over mijn leverreiniging. Dat het een misselijkmakend effect had, dat het iets stoelgang gaf de volgende ochtend en dat ik sindsdien een witte kleur had op m’n tong en in m’n urine. “De witte kleur i.c.m. de rode puntjes op je tong wijzen op bepaalde schimmeltypes. Ik begrijp nu waarom je veel last had van hoofdpijn. Alles opent zich voor het proces van detoxen. Gelukkig maar, want het had ook zo kunnen zijn dat er een blokkade zat in een orgaan. Dat zou erg schadelijk geweest zijn en dat is de reden waarom we mensen afraden het waterdieet alleen te doen, zonder de checks. Door de checks kan er homeopathie gegeven worden, om een orgaan te openen.”

- De
metingen waren allemaal prima. Het vetgehalte is omhoog gegaan, de spieren detoxen en logischerwijs ging de botmassa ging omlaag.
- Het gewichtsverlies komt
alleen door het verlies van de toxines.

Franc
Er waren bij mij 21 punten uit balans, vrij normaal. Veel hadden te maken met de candida schimmel.
Die zijn behandeld. Ook heeft Frank acupunctuur op mijn rug toegepast. Op psychisch vlak kwam het volgende patroon naar boven: ‘eerst moet de omgeving op orde zijn, dan pas kan ik mezelf pas
goed/op orde voelen.’ Andere zinnen waarop ik versterkt mocht worden: “Ik accepteer mezelf volledig zoals ik ben” en “Ik laat verwachtingen los”. Daarvoor heb ik Bachbloesen Crab Appel gekregen. Crab Appel werkt voor innerlijke harmonie, zelfacceptatie en het loslaten van controle.

Kay Antwoorden op dingen die ik aankaartte
Mentaal
- Ik vertelde dat ik me na afloop van de massage aan Frans zo goed voelde. Dat kwam volgens Kay omdat ik me verbond met m’n helende vermogen, en doordat ik deed wat ik echt wilde. Dat zou altijd kunnen/mogen!
- “Je kan er niet eens over dromen wat er allemaal gaat veranderen komend jaar. Dag mag je loslaten en per dag of zelfs per uur invoelen. Gewoon kijken waar je zin in hebt.” “Volg je gevoel.”
Fysiek
- Aarding ook zittend, door spanning te geven naar beneden, vanaf je knieën.
-
Ademoefening ‘Breathe deep and slow’: 10-20 seconden in. En adem heel langzaam uit. Uitademen heeft te maken met loslaten! Dat was voor mij moeilijker dan inademen. “Hoe langer je uitademt, hoe meer noodzakelijk wordt het om in te ademen. Laat het gebeuren zonder het te willen controleren. Wanneer je uitademt kom je dichterbij sterven. Laat het zijn waar er niks is na het uitademen. Adem dan weer langzaam in. Wees niet bang voor lange leegtes. Hoe beter je dit alles gaat kunnen, hoe krachtiger je adem zal worden. Op deze manier behoud je je kalmte, houd je je focus binnenin jezelf én ben je meer geaard. Oefen dit veel.”
- Rugpijn: “Je hoeft niet altijd te leren van fysieke pijnen. Dus ik los het op en pas wanneer het terugkomt kan je verder kijken wat het betekent. Laat me de energie in jou veranderen, permanent.”
-
Heling op mijn rug: het kwam door kromme energielijnen in m’n boven- en onderbenen.
Ook m’n voeten stonden qua energielijn naar buiten gericht. Dat heeft Kay gecorrigeerd.
Aan de binnenkant van m’n voeten heeft hij opwaartse energie geplaatst vanaf onder. Voor het helpen met recht lopen. Ik voelde me erg krachtig staan na afloop. Zo van: ‘Oh, kan dit ook?!’ Alle energie leek naar beneden te gaan en me krachtig te laten staan, in plaats van zo’n beetje alle kanten op. (-; Het was werkelijk een openbaring. “Nu ga je diep de grond in.
Lange afstanden lopen zal ook gemakkelijk gaan vanaf nu.” Hij heeft verder de energie in mijn lijf gebalanceerd, en een paar plaatsen meer kracht gegeven. Ik ben erg blij want ook mijn knieproblemen zouden hiermee weleens verleden tijd kunnen zijn.
- Intuning van Kay op het
transformatie moment: Het zal komende zaterdag zijn, 1 augustus, om 07.00u. Prachtige timing, op de verjaardag van mijn zus…

Dinsdags: dag van de steencirkel
Ik was weer wat vermoeider. We hebben samen gemediteerd, wassen gedraaid en ’s middags de auto gepakt om van de schaarse zonperiode te genieten buiten. Met hulp van de intuitie van Frans kwamen we toevallig langs een grafheuvel, met grote stenen in een cirkel en een ‘hutje’ van grote stenen in het midden, met een poort van stenen als ingang daar naartoe. Het bleek een plek die liefde, heling, erkenning en dankbaarheid waanzinnig hard nodig had. Frans en ik hebben samen intuïtief helingswerk gedaan, eerst ‘los’ van elkaar en aansluitend echt samen. Bij het delen achteraf bleek dat we veel overlap hadden in onze indruk van de plek. Het was prachtig voor me om me te verbinden met helende vermogens en om daar ook zelf weer krachtiger door te worden! Ik heb gebogen, gebeden, intenties neergezet, de plek ‘behold’, getoond, en m’n bekken spontane bewegingen laten maken. Ook de paarden die om de grafheuvel heen stonden waren verbonden en hadden hun functie!

Het oorspronkelijke reisdoel van die dag was de punt van een schiereiland. Maar het weer werd bewolkter met wind en regen af en toe. Dus daar zijn we maar kort gebleven en we zijn op zoek gegaan naar een warme plek voor kokend water met citroen. Eenmaal die plek gevonden, wisselden we onze ervaringen bij de grafheuvel ut. Frans vertelde over een soortgelijke ervaring bij Stonehenge, waarbij die plek ook aangaf ‘uitgeput’ te zijn door de grote hoeveelheid mensen die er alleen maar wilt opladen en die geen energie of zelfs dankbaarheid teruggeeft aan de krachtplek.
Dat was een grote eyeopener voor me. Gelukkig heeft Frans, samen met nog iemand, de plek werkelijk mogen helpen door er –m.b.v. intentie- een beschermend en soepel ‘vest’ van allemaal flower of life bloemen omheen aan te brengen. Wauw. De reactie van de plek was iets als: Blijdschap, dankbaarheid, en “kijk eens hoe mooi ik ben!”

Woensdags hebben we een rustdag gehouden. We hebben heerlijk overal lang de tijd voor genomen en ik heb een kaart gekleurd om te posten voor m’n zus.
’s Avonds is Frans naar het centrum gegaan voor de meditatieavond. Ik ben heerlijk alleen gebleven om de sessies van maandag uit te werken en om bij te komen in m’n eigen ruimte. Ennnn in de zon, want wauw, die was er eindelijk weer, en die avond heerlijk lang superkrachtig!

Aanloop naar de transformatie
In de twee dagen voor de transformatie was het erg fijn om naar het transformatiemoment uit te kunnen kijken. Frans en ik hadden heerlijke gesprekken over voedsel, waar we zin in zouden hebben. Ons hele systeem had ‘craving’ naar voedsel. Tijdens korte wandelingetjes rond de camping kwamen we steeds langs een kraampje aan de weg waar je bessen en groenten kon kopen door geld in een potje te stoppen. Verschillende keren konden we de bessen en boontjes niet weerstaan en
hebben we ze in onze mond gestopt en (soms) weer uitgespuugd. Wat een smaak! Dat beloofde wat…
De fysieke sensaties die dagen bleven hetzelfde als de week ervoor. Traagheid, slapheid fysiek, en tegelijk geestelijk heel open en helder. De klachten leken echter minder te worden doordat ik eraan wende. Douchen duurde nog steeds 1,5 uur hoor. Ik heb opruimwerk gedaan op de computer. Van jaaaren. Met veel pauzes ging dat prima! Het voelde fijn, als een deel van de energetische schoonmaak.

Transformatiedag
Het transformatiemoment duurt gemiddeld 5 minuten, en wordt door het centrum omschreven als het moment ‘dat de mind nu ook gaat beseffen dat het zonder voedsel kan’.
Tijdens de transformatie is er veel meer energetische activiteit, wat goed waar te nemen is op een aurafilm. Er valt veel op te maken uit de verschillende kleuren en de plek waar ze in het lijf aanwezig zijn. Dat is een reden voor veel mensen om hun transformatiemoment te willen laten filmen.

Deze dag zou ik mijn transformatiemoment hebben om 07.00 u ’s ochtends en Frans om 16.00 ‘s middags. We besloten hiervan beide een aura filmpje laten maken in het centrum bij Camilla. (Gelukkig wilde ze vroeg opstaan voor me!) We zouden bij elkaars moment aanwezig zijn. Dit was een prachtige dag omdat het voelde als een afgerond geheel, vanaf de nacht ervoor, de vroege ochtend, tot in late avond. Daarom zal ik van de hele dag uitgebreid verslag doen.

De nacht ervoor was ik eerst onrustig en had ik moeite om in slaap te komen, maar ik kreeg na lange tijd de woorden door: “Wees stil en luister”. Op een diep niveau… Het kwam steeds terug gedurende mijn onrust en het heeft me ‘getemd’. Vervolgens ervoer ik iets als nooit tevoren: langzaam maar zeker bevond ik me in een veld van stille Ruimte, Tijdloosheid en eindeloze Potentie… Over opheffing van illusies gesproken…

Bij zonsopgang stonden we op. Het was de eerste keer dat ik de zonsopgang in Denemarken zag, het weer was prachtig –eindelijk!- en de zon hemels
Ik was rustig m.b.t. de transformatie en ik was vooral blij met de mooie dag.
Ik feliciteerde mijn zus Ilse met haar verjaardag, in gedachten, want 5.15 uur is geen tijd om te bellen
en na wat voorbereidingen vertrokken Frans en ik naar het centrum.

Het transformatiemoment –met een voor mijn gevoel wat kunstmatige setting: zittend voor een camera, met Camilla en Frans erbij- was in het begin vooral wachten tot het zou beginnen. Camilla kan dat zien op de aurafilm aan het steeds verwisselen van een kleur van de ene hand naar de andere.

Ik ontspande me, en begon pas iets te voelen toen ik accepteerde dat ik wellicht niets zou merken.
Mijn ervaring bleek meer te omvatten dan de beschrijving. In ieder geval voelde het groots:
- Als stromen van liefde door mijn systeem
- Als het indalen van een Weten
- Als het opheffen van een illusie
- Als thuiskomen
- Als lachen in verrukking
- Als een stil, innig, maar zeer uitbundig feest

Camilla’s uitleg over mijn aurafilm van de transformatie:
- Het verwisselen van een kleur van de ene hand naar de andere ging bij veel sneller dan bij veel anderen.
- De chakra’s bewogen snel op en neer, wat wijst op het opnemen van de nieuwe energie.
- De kleuren waren helder, wat staat voor veel energie gedurende de transformatie.
- De basiskleuren om me heen waren blauw tot paars.
- Een groene kleur kwam vaak ‘ergens’ op. Bij de linkerhand staat dat voor iets nieuws wat op m’n pad komt. Bij de rechterhand staat het voor de wijze waarop andere mensen mij ervaren: sociaal, als een goede vriend.
- De basiskleur blauw bij de rechterhand staat voor een vredig gevoel en mijn bekommering om anderen.
- Mijn basiskleuren waren vergelijkbaar met die van de vorige keer.
- Mijn mentale activiteit was veel kalmer dan de vorige keer.
“You look a bit more shiny and bright in your face. Like you’re in love.”

Ik besloot met eten te wachten tot Frans ook zijn transformatiemoment zou hebben gehad.
Door het mooie weer zijn we doorgereden naar de Molsbergen, waar we steeds afwisselend hebben gewandeld en gerust. Met het uitzicht over zee, de volle zon, de geuren van grote hoeveelheden uitbundige bloemen en de frisse wind kreeg ik echt een vakantiegevoel. Bijna Zwitserland-achtig, maar het kwam ook door ons langzame tempo, wat heel goed paste bij wandelingen boven 2000 meter…
Overal waren paarden (dan smelt ik) en roofvogels (dan is Frans Helemaal Happy). Ter herinnering heb ik een mooie bruin glimmende steen meegenomen.

Toen we een appelboom tegen kwamen heb ik, hoe klein en zuur ook, daar een appel van geplukt en een hapje genomen (sorry Frans) Het voelde symbolisch, omdat er appels staan op mijn geboortekaartje. En omdat ik de vreugde van mijn lieve vader voel bij het zien van fruitbomen… En omdat het een link heeft met (beginnen) van ervaringen op Aarde. Maar in deze tijd gelukkig niet meer in 3D alleen, maar in een totaal nieuwe beleving!

Voor de transformatie van Frans zijn we gaan rusten op d camping, erg welkom. Want alhoewel ik me open en helder voelde, en erg kon genieten, was ik ook erg moe. Dus ik heb geslapen.

Frans’ transformatiemoment was mooi en vredig. Ik mocht meekijken op het computerscherm van Camilla. Zijn aurakleuren bleken veel helderder dan bij zijn eerste filmpje. Na afloop vertelde hij dat hij heel bewust in verbinding is gebleven, en dat hij golven energie door zijn systeem voelde gaan. Zijn ervaring was meer fysiek, mijn ervaring was meer gevoelsmatig. Leuk, die verschillen!

Na afloop hebben we uitgebreid met Camilla gesproken, en ze heeft ons gerustgesteld door te vertellen dat we niks op hoeven te bouwen qua voedsel. Geen bouillon of fruit eerst. We mochten vanaf dat moment alles eten. Verder vertelde ze dat het belangrijk is om je te laten leiden door je gevoel. “Wat betekent dat het best zo zou kunnen zijn dat je alleen taart eet de komende twee maanden. Of wat dat ook waar je ‘craving’ naar hebt. De komende fase zal gaan over het balanceren van alles wat je ooit is opgelegd in je eetpatroon, door jezelf of door anderen.”

Toen voelde het als feest… Bij de auto hebben we perensap gedronken… jemig wat lekker! En aansluitend zijn we naar de supermarkt in Ebeltoft gegaan. Daar liepen we als kinderen in Luilekkerland doorheen. Onze keus: Mango’s, nectarines, druiven, bananen, bosbessen, dadels, rijstwafels, geitenkaas, tomaat, komkommer, chocola, chocoladecakejes, compact brood, twee kleine verse taartjes en vers sinaasappelsap.

Met dank aan het mooie weer konden we al het lekkers op een kleedje aan zee uitstallen en een avond ontzettend genieten van ’t aardse maar hemels lekkere voedsel
Wat een feest! We maakten taartjes van de meest lekkere combi’s. Jammer dat mijn maag zo klein was… De kleine hapjes die ik nam, en de lekkere combi’s die ik probeerde te maken (puur voor de smaaksensaties) deden me denken aan tantrisch eten. En dat alles op de verjaardag van m’n lieve zus… wauw!

Het was de afronding van een dag van feest van hereniging. Bedankt alle ongeziene maar zo voelbare Lichtkrachten, voor zoveel cadeaus!

Zondag 2 augustus was het nog steeds heerlijk zonnig, en hielden we een rustdag op de camping. We hebben beide dingen verwerkt en aan onze verslagen geschreven. Af en toe snoepend natuurlijk.

3e dag in het centrum, maandag 3 augustus
Eerst mocht ik naar Franc. Ik ben van 21 naar 14 onbalans punten gezakt. De resterende punten hingen met name samen met een witmeel- en een lactose allergie. Op emotioneel vlak mocht ik het stuk van ‘werken’/willen overtuigen/willen dragen loslaten. Daarvoor bleek Verveine Bachbloesem goed te werken. Mijn rugpijn zou ik zelf kunnen behandelen door massage van acupunctuurpunten in mijn knieholte en bij mijn enkels.

Helena gaf me informatie over de volgende punten:
- Ik zat in een tussenfase waarin ik de vrijheid mocht nemen om
juist te eten wat de mind wilt. Daardoor zal ik me op een gegeven moment bevrijden van alle verlangens omtrent voedsel.
- De iris foto liet zien dat mijn stresslevel omlaag ging. Ik had nog wel een grote gevoeligheid voor stress, maar stress had minder effect op m’n systeem gekregen.
- Mijn bloedgroep bleek A-positief te zijn.
- De site
www.dadamo.com was een grote aanrader. Voor iedereen! Daar staat een food-list onderaan, gebaseerd op bloedgroepdiëten. Per product is te zien in welke mate het goed of juist belastend is voor je systeem. Dat is per bloedgroep verschillend. Met de kennis van het bloedgroepdieet heeft Helena vele mensen mogen helpen om van ernstige fysieke problemen af te komen.
Mijn lijfelijke waarschuwing voor belastend voedsel bleek
last van m’n gewrichten te zijn. Wat een ontdekking was dat! En dus werden tomaten, de meeste olijven, sesam en kokos per direct geschrapt van m’n boodschappenlijstjes… Tenzij de mind het nog heel graag zou willen. Maar dan weet ik waar de consequentie mee te maken heeft… Als tip kon Helena me alvast Amaranth graan aanraden. Ook als olie om te bakken. En Almond oil voor m’n droge huid.

Kay
Het derde gesprek met Kay ging er vooral over hoe ik veel meer bij mezelf mag blijven in m’n werk als docente. Dat ik mag lesgeven zoals ik graag les had gehad vroeger, en dat ik me besef dat ik het voor mezelf doe. Ik mag m’n focus veel meer naar binnen blijven richten. En dat aanbieden wat ik zelf zou willen ontvangen. In plaats van wat ik denk dat de ander wilt/zou moeten ontvangen. Op die manier houdt ik de energie bij mezelf, genereer ik zelfs energie, blijf ik m’n eigen bron, en blijf ik gecentreerd en beter geaard..

Verder heb ik gevraagd naar zijn uitleg over de verschillen in begrippen als mind, focus en intentie. Voor de geïnteresseerden heb ik daar een geluidsopname van.

Hij heeft me een energetische behandeling gegeven voor m’n rugklachten, menstruatieklachten en om het verder uitlijnen van m’n benen en voeten. Na afloop stond ik op van de tafel en voelde ik me zwaarder dan ooit. Lol, met maar 52 kilo… Kay moest lachen natuurlijk. “Gelukkig heeft dit aarden niks met gewicht te maken!”

Energie!!
In de laatste week hadden we meer energie. We zijn beide productief geweest, ik qua voorbereidend werk voor m’n lespraktijk. Dat was fijn en gaf rust.
Frans gaf me de volgende feedback op wat hij zag na mijn transformatie:
“Je bent meer volledig vrouwelijk geworden. Meer volwassen daarin. Alsof je het heilig vrouwelijke meer belichaamt. Door de verstilling in je gezicht is de diepte in je meer waarneembaar. En is er nog meer ruimte waarin dingen weerklank kunnen vinden.” Wauw Frans, dankjewel… Ik kan dat zeker ook zo voelen.

Woensdagavond, op de terugweg van een meditatie- en massageavond in het centrum, kreeg ik op de terugweg opeens zin in lekker Italiaans eten. Het was al laat, maar toch vroeg ik het aan Frans. “Zullen we naar Ebeltoft gaan?” … We hebben een geweldige avond gehad op een karakteristiek pleintje. De eigenaar van het restaurant was een Italiaamse vrouw en een heel hartelijke Turkse man, en er was een gitarist die speelde. Toen ze erachter kwamen dat ik musicus was en dat ik kon zingen, heeft de eigenaar me overgehaald om samen met gitaar te zingen. Knap van hem, z
enthousiast ook… Dus op verschillende momenten heb ik geïmproviseerd met de gitarist. Veel lol, waardering, een overdadig dessert en een veel te lage rekening als gevolg. “All the staff like you!” Bless them…

Paar dagen op stap
Donderdags lieten we de tenten achter op de camping om twee dagen op stap te gaan. We zijn, met een omweg langs interessante plekken, richting het noordelijkste puntje van Denemarken vertrokken, Skägen. De plek waar twee zeeën samenkomen, en waar de lichtval waanzinnig mooi is en al honderden jaren kunstenaars inspireert. We hebben genoten van de omgeving en van musea. Daar in de buurt hebben we overnacht in een hut op een camping. De luxe van een echt bed, een keukentje, fijne stoelen was enorm en nodigde uit tot het verlengen van ons uitstapje met nog een nacht.

Ons voedsel borgen we op in de auto in een kratje, wat al snel ‘het heilige kratje op de achterbank’ werd genoemd. Het bevatte o.a. brood, rijstwafels, komkommer, tonijn, kikkererwten, hartige smeersels, sla, allerlei fruit en chocola. Zwaar leven… We aten om het genieten… een hapje van dit, ietsje van dat… En wanneer de een at, kon de ander ook steeds makkelijker de verleiding weerstaan om mee te eten, luisterend naar de eigen behoefte. Maar in die dagen is het me nog niet gelukt om overdag zo’n 5 a 6 uur achter elkaar niets te eten. Ik wilde gewoon lekker genieten van alles! En het viel me tegen die dagen hoe snel ik genoeg had. Daar baalde ik weleens van. Want na
het eten van bijvoorbeeld een paar rijstwafels en een boterham (rijkelijk belegd, dat wel) had ik al snel een gevoel als na een kerstmaaltijd. Het was wel leuk om expres al mijn ‘cravings’ te mogen eten, ook melkchocola bijvoorbeeld. En de reactie van mijn buik op lactose viel me erg mee. Daar was ik inmiddels voor behandeld. Bedankt Frank! Op suiker reageerde ik nog wel even heftig als voorheen, met puistjes, eczeem en een gloeiend gevoel in handen en voeten. Ook daarvoor kreeg ik inmiddels homeopathie gelukkig. In de loop het weekend kon ik gemakkelijker maat houden qua hoeveelheid, dat was fijn. En op zondag, weer terug op de camping, probeerde ik uit hoe het was om
langere tijd niks te eten. Ik werd iets duizelig en had minder focus. Dat verwarde me: “die tijd is toch voorbij?” Ook kreeg ik weer last van kou vanuit mijn botten. Dat vond ik prima; de detox was dus nog steeds aan de gang.

Psychisch ervaarde ik langzaamaan meer stress, wat begon op de terugreis vanuit Skagen, met veel prikkels in de auto qua geluiden en snelle bewegingen visueel. Het was slechts een trigger voor stress op een diepere laag. Ik was erg blij met de rustdag van zondag… Dit is een stukje van een geluidsopname waarop ik m’n hart lucht: “Zoveel stress, een spanningsveld. Drukke mind… leave the mind behind! Zucht… Ik wil mild zijn naar mezelf, maar ook Groots! En niet meer klein(s).
Leven van waar ik echt blij van wordt, van dat waar ik echt zin in heb en om mezelf die vrijheid te gunnen… aaah… Wat wil ik? Zeg het maar! Om zoo vrij te zijn…”

Voorbereiding voor de laatste dag in het centrum:
Ik heb behoefte aan verwerking, weinig prikkels, aan het doen van simpele dingen. Alles om meer naar binnen te kunnen keren en te wennen de nieuwe energie. Ik wil die energie zo graag (meteen…) meenemen in alles wat ik straks weer moet/mag gaan doen. En ik zie op tegen alles wat er op me afkomt. Dus om dat mind-stuk los te laten, en om te accepteren dat ik dingen werkelijk anders vorm mag geven dan voorheen. En dat ik rust mag blijven nemen als dat goed voelt… Het proces is er eentje van ‘vrijheid’ geweest. Om mezelf vrij te blijven ontmoeten, in elk nieuw moment, en mezelf volledig te accepteren zoals ik ben.

Fysieke dingen die ik wil noemen:
- Snel terugkomende spanning in m’n spieren en gewrichten.
- Duizeligheid en minder focus bij langere tijd niets eten.
- Sneller overprikkeld. Komt dat door de verhoogde gevoeligheid? Ik hoop dat het over gaat…
- Hoofdpijn
- Beetje gevoelige rug nog
Veel gaande in vrouwelijke organen, gepaard met emoties

4e dag in het centrum (laatste), maandag 10 augustus
Helena
Detox Ik vertelde dat ik nog steeds last had van hoofdpijn /heel snel een droge mond / kou in mijn gewrichten wanneer ik langere tijd niet eet. Logischerwijs betekent dit dat de detox nog gaande is. Helena: “Wanneer ik de klachten teveel worden kan je iets eten. Dat vertraagt het proces. Blijf dagelijks minimaal 2 liter water drinken, omdat dit de snelste manier is om de detox te helpen. Bij haarzelf duurde het vele water drinken 1,5 jaar. “Handel naar wat je voelt.”

Verwarringfase met voedsel We hebben gesproken over de verwarring van willen eten, terwijl het lijf aangeeft het niet nodig te hebben. Om de verwarring toe te staan, en erom te lachen. En om voor eten te kunnen kiezen, voor de smaak, voor het sociale aspect, voor een kauwbehoefte of puur om te genieten. “En dan, op een dag, wordt je wakker en denk je: ik wil niks meer. Dat zal vanzelf gebeuren, over een paar weken, maanden of jaren. Geniet van de tussenfase. We leven in een maatschappij waarin voedsel nog steeds veel betekent in sociaal opzicht. Maar ooit zullen er veel mensen zijn die gevoed worden door Licht, en zal het een gewoonte zijn om juist géén voedsel op de tafel te zetten. Tot dan ben je een pionier, met alle reacties van anderen erbij. Anderen zullen erin groeien, net als bij de ontdekking dat de aarde rond was en niet plat. Dit heeft dezelfde dimensie. De grootsheid van de ontdekkingen is werkelijk vergelijkbaar. Dit is ‘huge.’ Leven van Licht, met alle vrijheid. De energie die gewoon alles aanzet… ”

Veranderingen in werk Ik heb het gehad over de grote uitdaging die ik voel om zowel de dingen die ik wil te veranderen, als om sommige dingen af te zeggen wanneer ik er geen zin (meer) in heb.
Vooral op gebied van mijn werk in de muziek. Of/en om mezelf de vrijheid en het vertrouwen te geven dat ik wél alles ga doen wat is gepland de komende maanden, maar op een veel meer relaxte manier dan voorheen. Ik wet namelijk dat ik het kan, met de nieuwe helderheid en focus die ik nu tot mijn beschikking heb. Ik weet dat ik het wellicht makkelijk / effortlessly zou kunnen, zolang ik de Flow volg… Helena reageerde bevestigend en voegde toe dat ik door de nieuwe focus ook effectiever
zal kunnen gaan cello studeren. En om goed te observeren wanneer ik voel dat ik genoeg heb gestudeerd. Om dan te stoppen, voordat ik ga denken en analyseren en weer net zoveel uren zou willen gaan studeren als voorheen nodig was. Toen ik haar vertelde over mijn improvisatieconcerten moedigde ze dat aan, omdat ze zag dat ik veel meer aanwezigheid kreeg op dat moment.
Helena: “Mensen zullen na afloop van die concerten zeggen: “wauw, voelde je dat allemaal?” En jij zal zeggen: ”It just came to me”. Ik weet dat het al gebeurd, en kijk ernaar uit dat het veel vaker gaat gebeuren
Ze vertelde dat steeds meer werk onvoorbereid hoeft te gaan. Dat is ook de manier waarop het centrum lezingen geeft. Ze bereiden alleen de praktische dingen voor, niet de inhoud. Ze kunnen niks vergeten dan. Ze doen wat natuurlijk voelt in het moment. En laten de eventuele vragen vanuit het publiek een bepalende factor zijn, zonder een bepaalde agenda af te willen
werken.

Zoals Frans een keer zei: “Let go and let God!”

Sociale veranderingen Ze vertelde dat er ook in sociaal opzicht zullen er wellicht dingen gaan veranderen. “Wanneer je voelt dat sommige vriendschappen energie trekken / dat je uit een relatie bent gegroeid / dat je sommige emoties moet onderdrukken om bij een vriend(in) te kunnen zijn, stop die relaties dan. In alle integriteit. En laat de verantwoordelijkheid voor het beleven van die ervaring over aan de ander. Deal met de consequenties. Het is voor je eigen welzijn. “Do it because you feel like it and then move on.” Ik moet nog goed voelen in hoeverre ik dit kloppend vind. Op dit moment denk ik niet dat ik elke relatie die zo is zal stoppen, maar wel dat ik een (nog meer)vpassende balans gaan vinden in mijn mix van relaties. Om daarin voor genoeg voeding te zorgen.

Iris analyse: stress
“Je organen zijn gezond, het gaat nu om kleinere dingen die spelen. Ik zie stress tevoorschijn komen van elke keer wanneer je mind je gevoel tegenwerkte. Laat het opkomen en laat het gaan. “It’s old…” Wanneer alles heeft losgelaten ben je vrij om in het moment zelf aanwezig te zijn, continu.

Hormonale veranderingen
Wanneer ik de komende maanden erg last blijf houden van m’n vrouwelijke organen en een onregelmatige/pijnlijke menstruatie dan mag ik contact opnemen. Het ontstressen maakt mijn hormoonsysteem namelijk een beetje in de war. Helena kan homeopathie geven wanneer het me teveel zou worden.


Metingen van gewicht e.d.
Ik ben weer in gewicht aan het toenemen, en was inderdaad extreem mager geworden tijdens het proces. Maar dat mag ik zien als iets positiefs omdat ik nu een hele nieuwe basis heb om mijn nieuwe lijf op te bouwen. Nu komt er kracht in mijn lijf… Mijn vetpercentage is naar beneden gegaan. En mijn spiermassa is plotseling ver omhoog gegaan. Mijn maten zijn iets omhoog gegaan door de spiermassa toename. De spieren zijn smaller dan voorheen, maar ze zijn vol energie. Spieren brengen meer kilo’s mee dan vet. Mijn botten zijn in betere staat dan bij alle voorgaande metingen, vol energie, kracht en met een goed werkend immuunsysteem. Het is fascinerend dat het zo kan
veranderen in slechts 4 weken tijd. En fysiek ben ik veel sterker dan aan het begin van de seminar. Dat is was de wetenschap niet zal begrijpen. Het gebeurt keer op keer, bij iedereen die de seminar volgt. De body mass index is bijna hetzelfde als aan het begin van het traject. Terwijl er zoveel is gebeurd. Mijn waterpercentage is perfect hoog nu, rond 62-64%.

Kay
Kay heeft me opnieuw uitgelijnd, rechtgezet fysiek. Daarna heeft hij me een energetische behandeling gegeven voor rebalance en aarding. Van de behandeling heb ik een geluidsopname gemaakt, zodat ik het vaker kan afluisteren en zo de behandeling kan herhalen. Het blijkt echt zo te werken. Ik heb het zelf eens per toeval ontdekt, en Kay bevestigde het ook… Daarna zei hij wel nuchter: “je zal het niet lang nodig hebben, want je zal je vanuit jezelf steeds beter kunnen gaan aarden.” Toch voelt het als een fijne steun voor nu. Tot slot heeft hij informatie meegegeven in mijn
kristal, wat me zal helpen in het vervolg van het proces, gaf hij een tip die erg binnenkwam: “Stay in”, en liet hij weten dat ik altijd welkom blijf om met hem te skypen als ik daar behoefte aan heb.

Camilla
De laatste aurafilm… Haar waarnemingen:
- Ik had heel weinig energie, en was uitgeput. Mijn stresslevel was hoog en mijn denkactiviteit ook. “Something’s draining you, stress from thoughts.”
- De energie van mijn derde oog en mijn lagere chakra’s is erg laag. Cijfer 3, terwijl het 10 kan zijn.
- Ik kan wel wat meer creativiteit gebruiken.
- Mijn kruinchakra is heel actief en ook het witte licht, boven mijn hoofd aan de rechterkant, is zelfs sterker dan bij het eerste filmpje. Het witte licht staat voor connectie met iets buiten mezelf. Nog steeds had ik een sterke intuïtie en een spirituele manier van kijken naar dingen.
- Mijn aurakleur/persoonlijkheidskleur is veranderd! Van violet/paars naar lichtblauw met een mix van groen.
o Blauw staat voor kalmte, voor de kwaliteit van onvoorwaardelijke liefde voor anderen, en voor mijn vergevingsgezindheid. Ik kan veel aan anderen geven. En soms teveel, waardoor ik niet goed voor mezelf zorg. Dus ik mag goed voelen waarvanuit ik help, en ik mag prioriteit aan mezelf geven.
o Groen staat voor liefde voor (alleen zijn in de) natuur, verbinding met dieren en een passie voor zelfontwikkeling. “Wanneer je een periode ‘stilstaat’ op dat gebied voel je je ongelukkig en begint het te knagen.” Haha, dat klopt zeker! Verder staat groen voor de waarde die ik hecht aan een fijne omgeving. En geen interesse hebben in materialisme, een succesvolle carrière en dergelijke. Goh…

o Het paarse van eerder was een mix van lichtblauw en rood. Dus het lichtblauwe zat er al wel in. Rood is dynamisch, actief en meer op vooruitgang (pushing forward) gericht. Het rode verlaat me, voor iets met meer kalmte en sereniteit. Iets met meer liefde en kalmte komt in mijn leven. Deze nieuwe persoonlijkheid mag ik aan anderen laten zien. Ookal is dat soms een uitdaging.

Haar waarnemingen komen overeen met mijn behoefte om rustig aan te willen doen, en mijn opzien tegen een veelheid aan dingen die ik wellicht weer zou gaan moeten. Ik maak een grote link met de stress die Helena zag. Om de tijd te nemen om al de stress, oud en nieuw, te uiten en los te laten.


Ontlading en een tipje van de sluier van echte Vrijheid
De nacht na de laatste dag in het centrum heb ik emotionele lading kunnen laten gaan die met (oude) stress te maken had. Stress van het vele overleven / ‘coping with things’ / het mengen van het brein in mijn gevoelens / het niet handelen naar hoe ik dingen aanvoel door de overlevingsmodus / het laten beïnvloeden van mijn beleving van ervaringen door inmenging van andermans ervaring. Er is zoveel niet puur geweest.

Ook ontdekte ik dat ik zoveel heb opgeofferd om me te kunnen verbinden met anderen, terwijl mijn eigenlijke verlangen was om me te verbinden met mezelf en de Liefdesbron. Door deze ‘omweg’ heb ik veel compromissen gesloten, teveel.

En heb ik mijn gevoel en intuïtie niet kunnen verstaan / niet daarnaar kunnen leven. Hoe meer Verbinding ik krijg, hoe meer ik kan invoelen hoe het was zonder. Dat gaat vele levens terug en heeft behoorlijke diepte. “I cried the womans cry…” Want dit voelde groter dan het persoonlijke. Namelijk als de weg van iedere vrouw / het vrouwelijke in ieder mens.

Na dit loslaten kwam de lach van verrukking… Mag het nu echt zo zijn? Werkelijk vrij, in verbinding, zonder persoonlijke doelen, m’n leven in dienst stellen van het Licht en me laten leiden door mijn intuïtie en de Flow… Wauw.


Renske, age 29, Holland
Frans, age 65, Holland

Transformation - August 2015